در بخش دوم آزمون Writing یا تسک 2، یک موضوع برای نگارش در اختیار داوطلب قرار می‌گیرد و نمره‌ی شما بر اساس میزان توانایی در پاسخ‌گویی کامل و منطقی به آن موضوع ارزیابی می‌شود. در این تسک باید حداقل ۲۵۰ واژه بنویسید و دیدگاه خود را با دلایل منطقی، مثال‌های مناسب، توضیح مسئله، ارائه راه‌حل‌ها و مستدل‌سازی، از موضع خود پشتیبانی کنید. هدف این بخش، سنجش مهارت شما در بیان و گسترش ایده‌ها به صورت منسجم و دقیق است. زمان تقریبی برای نوشتن این بخش حدود ۴۰ دقیقه است.
توجه داشته باشید که تسک ۲ نسبت به تسک ۱ نمره بیشتری دارد و تأثیر آن بر نمره نهایی بخش نوشتاری بسیار بیشتر است؛ بنابراین باید بخش عمده‌ای از زمان خود را به برنامه‌ریزی و نگارش پاسخ این قسمت اختصاص دهید. در ادامه بایدها و نبایدهای مربوط به تسک 2 آمده است که رعایت آن‌ها به بالا رفتن نمره شما کمک شایانی خواهد نمود.
بایدها ✅
- باید موضوع را به دقت تحلیل کنید تا کاملاً بفهمید سؤال از شما چه می‌خواهد.
- باید به همه‌ی بخش‌های سؤال به‌طور کامل و دقیق پاسخ دهید.
- باید پنج دقیقه‌ی اول را صرف برنامه‌ریزی کنید تا ساختار اصلی و ایده‌هایتان مشخص شود.
- باید در مقدمه، صورت سؤال را بازنویسی کنید و هدف مقاله را در قالب جمله‌ی تز (Thesis Statement) بیان کنید.
- باید مقاله را به چند پاراگراف منسجم تقسیم کنید (حداقل چهار بخش: مقدمه، دو بند بدنه، نتیجه‌گیری).
- باید هر پاراگراف را با یک جمله‌ی موضوعی (Topic Sentence) آغاز کنید.
- باید برای هر استدلال خود دلیل و مثال ارائه دهید تا نوشته‌تان منطقی و قانع‌کننده باشد.
- باید در نتیجه‌گیری، نکات مهم مقاله را به صورت خلاصه جمع‌بندی کنید.
- باید در صورت نیاز، نظر شخصی خود را به شکل رسمی بیان کنید (مثلاً: It is my firm belief that… → «من به‌طور قاطع باور دارم که …»).
- باید از واژگان رسمی استفاده کنید (مثلاً: keep → maintain, make sure → ensure).
- باید برای رسمی‌تر و عینی‌تر شدن متن از حالت مجهول (Passive Voice) استفاده کنید (مثلاً: The film will be shown…).
- باید با استفاده از مترادف‌ها از تکرار واژه‌ها پرهیز کنید (مثلاً: important = vital = essential = crucial).
- باید از واژه‌های ربط رسمی استفاده کنید (مثل: despite, nevertheless, furthermore).
- باید از جملات پیچیده و ترکیبی استفاده کنید تا سطح نگارش‌تان بالاتر دیده شود.
- باید نوشته‌ی خود را بازخوانی و ویرایش کنید تا از خطاهای ساده جلوگیری شود.
- باید مطمئن شوید که مقاله‌تان حداقل ۲۵۰ واژه دارد.
نبایدها ❌
- نباید از کلمات مخفف یا شکل‌های کوتاه‌شده استفاده کنید (مثلاً: I don’t → I do not).
- نباید متن خود را شخصی بنویسید یا از ضمایر شخصی مانند I, me, my استفاده کنید.
- نباید از زبان احساسی یا عاطفی استفاده کنید (مانند: disgusting, fabulous).
- نباید فقط به نمونه‌های شخصی در نوشته‌تان تکیه کنید.
- نباید از عبارات محاوره‌ای یا غیررسمی استفاده کنید (مثلاً: I had a great time).
- نباید از واژگان ساده (مانند: say, think, bad) یا کلمات ربط ابتدایی (مثل: and, but, also) استفاده کنید.
- نباید یک واژه را بارها و بارها در سراسر مقاله تکرار کنید؛ از مترادف‌های متنوع کمک بگیرید.
- نباید جملات بیش از حد ساده بنویسید (مانند: Everyone thinks it’s true. I disagree.).
- نباید از تعمیم‌های بیش از حد استفاده کنید (مثلاً: everyone, always, never, all).
- نباید صورت سؤال را در مقدمه کپی کنید؛ آن را بازنویسی کنید.
- نباید فراموش کنید به تمام بخش‌های سؤال پاسخ دهید.
- نباید کمتر از ۲۵۰ واژه بنویسید.
- نباید از یاد ببرید که در پاراگراف پایانی مقاله را خلاصه و نتیجه‌گیری کنید.
- نباید از نمونه‌ها یا استدلال‌هایی که به موضوع مرتبط نیستند استفاده کنید.